Drank, sex en menselijke afvalstoffen doen het dan altijd goed bij gesprekken aan de bar en bij de koffiemachine. Berichten daarover ontlenen hun nieuwswaarde vaak niet aan het bericht zelf, maar aan de waarde voor grappenmakerij. Zo circuleerden vorige week diverse berichten over een ondergrondse bierleiding in Brugge. Dat zou een primeur zijn (Paul de Reus, 2 oktober).
Het concept van een buisleiding is natuurlijk niet nieuw. Bij nadere bestudering is het bierbericht nogal saai. Het gaat om transport van de brouwerij in het centrum naar de bottelarij aan de stadsrand. Het doet denken aan de jenevertunnel in Schiedam. Die won al in 2007 de Schreudersprijs voor Ondergronds Bouwen. Nix nieuws dus.
De berichten hadden dan ook nergens de context van meervoudig ruimtegebruik of van het potentieel van de bodem. Eigenlijk was er ook geen andere context, het was enkel grappenbrandstof. De Belgische media hebben al fake items gemaakt over ingenieurs van de brouwerij, die colporteren met huisaansluitingen. "Nu de buis tóch voor uw deur komt..."
Even doordenken hoe het bierbericht - los van grappenmakerij - nog nieuwswaardiger kan:
Een woningaansluiting is 'hors de question'. Maar kunnen de Brugse cafés voldoende volume afnemen om een directe aansluiting mogelijk te maken? In Cleveland schijnt dat al te bestaan.
De voordelen zijn: natuurlijke koeling door de bodem, geen flessentransport terug de stad in (en leeg weer eruit), en de belevingsmeerwaarde van tapbier boven flessenbier.
Dan nog even de combinatie zoeken met warmtewinning uit de urine-afvoer van het café, of van het hele uitgaanscentrum. Riothermie is een bestaande techniek. Dan wordt het klimatologisch verantwoord om lang in het café te verpozen.
En tenslotte nog grondstoffen winnen uit de urine. Dat bestaat ook al: Moeders voor Moeders zamelt urine in van zwangere vrouwen, al ruim 80 jaar!, om er een zwangerschapshormoon uit te halen. In Zutphen staat sinds 2010 een fabriek die urine inzamelt en daaruit nutriënten produceert voor kunstmest. En schoner oppervlaktewater. Inzameling gebeurt op grote evenementen via plaszuilen, o.a. Pinkpop, en via Moeders voor Moeders. Die urine-inzameling moet toch ook via het riool kunnen? Elk café en elk kantoor heeft aparte urinoirs in het herentoilet. Dat is een nieuwe definitie van een gescheiden-rioolstelsel. En een extra argument tegen zittend plassen door mannen.
Als die combinatie er komt, hebben we een échte primeur. Pinten en poep en plas en in één bericht, de drie P's. Met als bonus nog die andere P's: Planet en Profit, economisch en milieu-voordeel. Zo'n combinatie krijgt misschien een innovatieprijs, maar zeker media-aandacht. En daar mogen ook grappen bij komen.
Paul de Reus
Polder BV IJmuiden.
Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup
