Een jaar ben ik nu aan de slag als lector Bodem en Ondergrond. Een jaar waarin ik heb gebouwd aan netwerk, relevante thema's in kaart heb gebracht en gewerkt aan onderzoekscoalities rondom thema's als bodemdaling en ontwikkelen met de ondergrond. Maar bovenal, een jaar waarin ik mijn eerste ervaringen met studenten heb opgedaan, en zij met mij. Of nog beter gezegd: met bodem en ondergrond. Daarmee hebben we ook de eerste reflecties van frisse en jonge mensen op ons werkveld. En hoewel ik nog niet toe ben aan een grondige analyse van deze beelden, neem ik u mee in twee van deze indrukken (Geert Roovers, 15 september).

Een groep tweedejaars studenten heeft mogen kijken naar alle nieuwe ontwikkelingen, beleidsnota's en onderzoeksprogramma's rondom bodem en ondergrond, en daar structuur en duiding aan mogen geven. geertHun leukste bevindingen waren dat al in al deze stukken 'veel jargon wordt gebruikt. Het jargon maakt het lastig voor buitenstaanders om grip te krijgen op het onderwerp.' En '... de versnippering van de beschikbare informatie in deze agenda's. Zo zijn de Kennisagenda Bodem en Ondergrond, Programma Bodem en Ondergrond en het Uitvoeringsprogramma Bodem en Ondergrond makkelijk in één document of webpagina te combineren.' Logische observatie. Niet raar dus dat wij als bodemmensen een gesloten community lijken, die lastig zijn positie vindt in ruimtelijke en bestuurlijke processen.

Een andere student heeft gekeken naar de 3-D benadering van ruimtelijke planning en hoe deze in concrete cases vorm zou kunnen worden gegeven. Hierin bleek dat een 3-D benadering verdacht veel op reguliere gebiedsontwikkeling en procesmanagement gaat lijken. En dan ineens én niet nieuw meer is, én niet meer specifiek voor bodem en ondergrond. Dit biedt kansen (de werkwijzen zijn bekend) maar ook risico's (ontwikkelaars blijven doen wat ze deden, en ondergrond blijft toch weer uit beeld). Heldere conclusie, maar lastig als je de dingen wil veranderen.

Kortom, dankzij opdrachtgevers uit het werkveld ruiken studenten aan bodem en ondergrond, leggen we de kiemen voor een florerend werkveld in de komende jaren en vergroten we stapje voor stapje ons inzicht in slimme en handige werkwijzen. Maar bovenal: we creëren steeds een klein stukje spiegel voor ons eigen handelen. En alleen dat al is goud waard.

Geert Roovers

Dr. ir. Geert Roovers is (parttime) lector Bodem en Ondergrond aan de Saxion hogeschool te Deventer.

Linkedin

Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup