Mijn oudste kleindochter is zes jaar oud. Ze mocht een verzameling mee naar school nemen en daarover iets vertellen. Het werd haar verzameling edelstenen. Ik heb haar geholpen om daar wat bij te vertellen. (Theo Edelman, 21 juni)
Jaren geleden schakelde het tijdschrift Prinses mij met een aantal studievrienden in voor het determineren van halfedelstenen. Die werden gezocht en gevonden door de lezeressen van het tijdschrift, in een speciaal hiervoor opengestelde zandgroeve in Veenendaal. Heel veel wist ik niet over halfedelstenen, maar door een spoedcursus kon ik mij redden. En als het te moeilijk werd dan was onze uitvlucht: het is een chemisch gesteente.
Daar kon ik bij mijn kleindochter natuurlijk niet mee aankomen. Gelukkig bood het Internet veel informatie. Zo leerde ik dat de term halfedelstenen niet meer gebruikt wordt. En vergeleken met een gewone steen is een edelsteen zeldzaam, mooi en hard.
Mijn kleindochter vond vooral het verhaal over pyriet interessant. Het lijkt op goud. En tijdens de jacht op goud in het wilde westen dachten veel mensen dat ze goud hadden gevonden, terwijl het pyriet was. Daarom wordt pyriet ook wel het goud der dwazen genoemd.
In veel culturen worden helende eigenschappen aan edelstenen toegeschreven. Volgens een website waar je stenen kunt kopen zou pyriet je opgewekt en vitaal maken en je innerlijke wijsheid en zelfvertrouwen versterken.
Het zou mij verbazen als dat echt zo was. Ik heb het niet aan mijn kleindochter verteld.
Theo Edelman (Bodemkundig Adviesbureau Edelman)
Reageren op deze column kan hier: LinkedinGroup
