Of de redactie hem in contact kon brengen met "een techneut die kennis heeft van radioactiviteit in aardlagen op 3500 meter diepte" (Remco de Boer, 25 november).

Die vraag stelde een Noord-Brabantse PVV'er twee weken geleden aan technologietijdschrift De Ingenieur. Aangezien zijn partij een fervent voorstander van kernenergie is, was hij ongetwijfeld op zoek naarFoto_Remco_de_boer informatie waaruit blijkt dat het afval veilig de Brabantse bodem in kan. Misschien kwam zijn vraag wat laat, want precies één dag daarvoor hadden Provinciale Staten in meerderheid een motie van oppositiepartij GroenLinks aangenomen, die de opslag van kernafval wil tegenhouden. Van die opslag is nog helemaal geen sprake, maar je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn, zo zal de gedachte zijn geweest. En terecht.

Volgend jaar wordt de Europese richtlijn van kracht waarin staat dat alle lidstaten in 2015 een plan voor de opslag van kernafval moeten hebben. Nadat eerder België al had gezegd de mogelijkheden van opslag in de klei te willen onderzoekken, is Noord-Brabant bang dat Nederland zal volgen. En dus zei een meerderheid: Not In My Provincie. Dat vond ook de CDA-fractie, een van de coalitiepartijen in Brabant. En laat dat nu dezelfde partij zijn die afgelopen maandag tijdens het energiedebat in de Tweede Kamer haar grote zorgen uitsprak over het nimby-effect. Iedereen wil voldoende energie, liefst zo groen mogelijk, maar nog veel liever van ver weg.

Schaliegas, kernenergie, opslag van aardgas, kolencentrales, windturbines ... er is in Nederland geen energievorm waartegen geen protest is. CDA-Tweede Kamerlid Van der Werf wil dat de politiek specifiek over het fenomeen gaat praten. Ook vroeg ze maandag aan verantwoordelijk minister Verhagen, ook CDA, hoe hij de situatie analyseert. Verhagen is inderdaad de man om dat te vragen. Want hij was ook degene die precies een jaar geleden, een maand na het aantreden van de huidige regering, bekendmaakte dat CO2-opslag in Barendrecht definitief van de baan was, omdat er "onvoldoende draagvlak onder de bevolking" was. Naar verluidt is dat aspect voor gedoogpartner PVV doorslaggevend bij het bepalen van hun standpunt.

Het CDA ziet een trend in het verzet tegen energieprojecten. Dat klopt. Maar datzelfde CDA, samen met alle overige politieke partijen, stimuléért dat verzet juist onbewust. Het loont namelijk steeds vaker. Met 'Barendrecht' gaf het huidige kabinet in de ogen van veel burgers het signaal: als er maar voldoende mensen tegen zijn, gaat het dús niet door. Energie is overigens niet het enige terrein waarop dit speelt. Bijna iedere ingreep van enige omvang in de openbare ruimte wordt met hard boe-geroep ontvangen. Dat daar ook steeds vaker naar wordt geluisterd, komt vooral door de wankele positie van veel voormalige grote partijen. Ook zij moeten stemmen sprokkelen om aan de macht te komen of te blijven. En dat maakt het vlees soms zwak, de rug wat krom en de knieën slap.

Gisteren lanceerde Greenpeace de actie 'Win een megaton'. "Minister Verhagen wil zijn kernafval in Nederland onder de grond stoppen. Toch niet in uw gemeente?" De milieuorganisatie noemt kernafval 'levensgevaarlijk' en speelt daarmee keurig in op de angst onder de bevolking voor het onzichtbare, het dodelijke dat straling in de volksmond heet te zijn. Een slimme actie dus, van Greenpeace, met een niet onaanzienlijke kans op succes.

Ir. Remco de Boer (directeur De Boer Communicatie – techniek & wetenschap)

twitter

website

Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup