De Arnhemse wethouder Margreet van Gastel kreeg op Valentijnsdag een cadeautje van Bernard ter Haar, directeur-generaal Milieubeheer van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (Jan Klein Kranenburg, 23 februari).

Plaats delict: het ILB-congres in Utrecht. Het cadeautje betrof een boekje met een Dan-Brown-achtige titel: "De Triple-O aanpak". In de zaal zaten 400 bodemmensen. Grote kans dus dat ook u Margreet heeft gezien. En Bernard. En het boekje. Ik hou op zijn tijd wel van een tripel, dus ook mijn interesse was gewekt.foto_Jan_Klein_Kranenburg

Het boekje ging over ecosysteemdiensten. De drie O's staan voor Ontdekken, Overeenkomen en Ontwikkelen. Eigenlijk komt het er op neer dat we meer waardeaspecten van ecosystemen moeten herkennen. Een weiland met koeien is vanaf nu niet alleen maar een melkfabriek, maar ook een CO2-opslag en een live-schilderij van Paulus Potter, waarvan je kunt genieten. De gedachte: door die bredere baten te ontdekken raak je makkelijker in gesprek met andere partners die betrokken zijn bij gebiedsontwikkeling. Van waterman tot natuurvrouw, van stedebouwkundige tot ecoloog. Ja, ook hier geldt dus: It's the economy, stupid!

Vroeger had je 16 miljoen coaches van het Nederlands elftal. Tegenwoordig heb je ook 16 miljoen economie-experts. Iedereen lijkt ineens de oplossing voor de economische recessie en de dalende huizenprijzen te hebben. "Als je nog rendabel wilt beleggen moet je goud kopen" is zo'n kroegwijsheid. In Duitsland schijn je daarom tegenwoordig al goudstaafjes te kunnen pinnen. Ik geloof niet zo in goud. Het ontleent zijn waarde weliswaar deels aan schaarste, maar het heeft ook een hoog glimmende-schelpjes-en-kraaltjes-gehalte. De goudprijs is in mijn ogen voor een belangrijk deel opgebouwd uit een emotionele financiële bubbel.

Ging het daarom ook niet met de huizenprijzen mis? Gezinnen bestonden ineens uit tweeverdieners met een hoog besteedbaar inkomen. De economie was gunstig, dus de bereidheid om wat meer te betalen voor dat mooie huis was groot. We stopten in die waardevaste huizen ineens een emotionele financiële bubbel. En daar ging het mis.

Daarom ben ik enerzijds wel wat huiverig om ook ecosysteemdiensten een emotionele "Paulus Potter"-waarde toe te kennen. Het boekje vertelt zelfs dat het woord "eco" van het Griekse woord voor huis is afgeleid. Dat zegt genoeg.

Anderzijds opent het concept wel ogen. Ik moest denken aan het VROM-project rond 'snelwegpanorama's'. Doel was om het zicht vanaf de snelweg op de typische Hollandse landschappen met slootjes en molens te behouden. Het initiatief werd door ondernemend Nederland al snel afgedaan als geitenwollensokkenhobby. Totdat bleek dat deze landschappen óók belangrijk waren om rijke Chinezen en Japanners hier te laten blijven komen. Deze toeristen doen in hun Europareis op één dag Nederland aan, geven hier miljoenen uit, maar zullen wegblijven als ze op weg van Amsterdam naar Volendam alleen maar leegstaande bedrijfspanden zien.

Ik geloof sterk in de waarde van de bodem als producerende ecosysteemdienst. Mijn vertrouwen in de waarde van de bodem is eigenlijk groter dan die in de waarde van goud. Waarom? Nou eenvoudig eigenlijk: de bodem is de basis voor de meeste eerste levensbehoeften. Ons voedsel, onze kleding, onze huizen. Internet is tegenwoordig ook een eerste levensbehoefte las ik onlangs. Enig idee waar computerchips van worden gemaakt? En die tripel kan die zonder de bodem? Bier brouwen is zelfs één van de voorbeeld-business cases in het boekje. Triple-O: van harte aanbevolen! http://tinyurl.com/tripleoaanpak. Proost!

Jan Klein Kranenburg (Agentschap NL (Bodem+)

website

twitter 

Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup