In het jaar 2000 zijn in Australië een moeder en haar dochter 'spoorloos' verdwenen. In hun huis trof de politie bloed en gebroken glas aan. Eén van de gezinsauto's was verdwenen (Theo Edelman, 29 november).
De volgende dag ontdekte de politie de verdwenen auto, op een plek 100 mijl van het huis verwijderd. In de kofferbak lagen een mes dat onder het bloed zat en een spade met wat grond. 
Snel daarna arresteerden zij de tweeëntwintig jaar oude chauffeur. Hij was de zoon en de kleinzoon van de vrouwen. Hij weigerde enige informatie te verstrekken over de plek waar zijn moeder en oma gevonden konden worden.
Met zo weinig informatie en zo'n groot zoekgebied deden de rechercheurs een tot dan toe ongebruikelijke stap. Zij riepen de hulp in van bodemkundigen. Die gingen snel aan de slag. De grond op de spade was versmeerd en samengedrukt. Dat deed denken aan het graven en weer dichtgooien van een kuil in een nat gebied. De pH van de grond op de spade was lager dan die van het schiereiland waar de auto was gevonden. Onder de microscoop waren deeltjes met hoekige vormen zichtbaar die op menselijke activiteit zoals mijnbouw wijzen. En bij een mineralogisch onderzoek werd talk aangetoond, dat in het gebied alleen in de bergen voorkomt.
Op basis van deze gegevens adviseerden de bodemkundigen om te gaan zoeken in steengroeven ver verwijderd van de plek waar de auto was gevonden. De steengroeve werd gevonden. De dader kreeg een gevangenisstraf van achttien jaar.
Voor de bodemkundigen en de politie smaakte dit naar meer. Met behulp van bodemkundige standaardtechnieken kon je immers forensisch onderzoek ondersteunen. Dit heeft geleid tot het oprichten van het Centre for Australian Forensic Soil Science dat inmiddels bij meer dan honderd gevallen van misdaad geadviseerd heeft. Ook het Nederlands Forensisch Instituut heeft een afdeling waar men bodemonderzoek doet.
De directeur van het Australische centrum roemt de voordelen van grond als onderzoeksmedium. Een bijzonder voordeel van grond is dat het niet kan vergaan. En dat is wel het geval met bijvoorbeeld DNA. Natuurlijk preekt de directeur een klein beetje voor eigen parochie. Sporen van veen zouden volgens mij verloren kunnen gaan. Maar wie daarover valt, is een kniesoor.
Als ik jong was, wist ik het wel. Geen gedoe met de Omgevingswet, geen gezeur over gebiedsgericht werken. Niets van dat alles. Wat ik zou gaan doen? Boeven vangen! Got a crime to solve? Call in the soil scientists.
Theo Edelman (Bodemkundig Adviesbureau Edelman)
Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup
