Dat er van alles gebeurt rond de Omgevingswet kan je niet ontgaan zijn, tenzij je in een WiFi-loze grot in Siberië woont. Deze week heeft Minister Schultz van Haegen de wet met succes door onze senaat geloodst én is de internetconsultatie voor de Aanvullingswet Bodem van start gegaan. Dat er flinke wijzigingen aan zitten te komen is duidelijk. Logisch, want we zijn vrijwel klaar met onze To Do-list, oftewel de lijst met humane spoedlocaties (Jan Klein Kranenburg, 23 maart).
Zelf ben ik tegelijkertijd verwikkeld in de uitdagingen rond het digitale stelsel van de Omgevingswet met zijn 10 informatiehuizen. Vandaag gaf ik een presentatie over de opgave van het Informatiehuis Bodem en Ondergrond. Ik was me al bewust dat de wijzigende bodemregelgeving ook de 
informatievoorziening flink zal opschudden. Tijdens de voorbereidingen van de presentatie besefte ik bovendien hoe altruïstisch het bodeminformatiebeheer eigenlijk is. Dat heeft uitleg nodig.
De informatievoorziening rond bodemonderzoek en -sanering is sterk locatiegericht. Alles draait om De Locatie, ooit gedefinieerd als een "eenheid van aanpak". Op Bodemloket.nl vinden netbeheerders en makelaars daardoor de status van Wbb-locaties en via Kadaster Online krijgen taxateurs en notarissen inzicht in beperkingen als gevolg van genomen Wbb-beschikkingen. Best chique toch, dat wij die andere sectoren zo onbaatzuchtig van dienst zijn?
Maar nu de uitdaging, want met de komst van de Omgevingswet gaan de vertrouwde beschikkingsmomenten als informatiebron verdwijnen. Interessanter wordt inzicht in gebieden waar "iets" moet gebeuren als de functie verandert van bijvoorbeeld bedrijfsterrein naar wonen met tuin. Maar wat gaan we dan op Bodemloket tonen en hoe weet de notaris straks dat er een "last" rust op een perceel? Interessante vragen, waarbij je misschien denkt: "Dat gaat zo'n Informatiehuis toch oplossen?" Nou, dat zou best vreemd zijn, want zo'n Informatiehuis faciliteert de Omgevingswet en laat de informatievraag van een makelaar of de informatievraag van een netbeheerder nou niets met de Omgevingswet van doen hebben.
Toch denk ik dat we als sector ook in de toekomst in staat zullen zijn om hiervoor slimme oplossingen te bedenken. We hebben bewezen onbaatzuchtig te zijn als het gaat om gegevens verzamelen en ontsluiten. Daar zijn we ook ná 2018 wel toe in staat.
Wat we als overheid wél moeten leren is dat informatieverstrekking van bijzaak evolueert tot primaire taak. Een taak waarmee we de maatschappij een dienst bewijzen, net zo als we de maatschappij in de periode 1980 - 2018 een dienst bewezen door verontreinigde locaties schoon te maken.
Jan Klein Kranenburg
Adviseur Bodeminformatiebeheer
Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup
