Waarom is het zo moeilijk een landbouwbodem te verduurzamen?
Er moet iemand of iets zijn dat groter is dan wij, sterker is dan wij, dat de macht heeft om pogingen daartoe te doen staken, verdienmodellen te laten falen en goede ideeën in de pilotfase te laten stranden. Iets dat zich niet laat zien op bodemtops en praktijkdagen, maar in stilte alle pogingen om de landbouwbodems te verduurzamen dwarsboomt. (Daan Henkens, 12 september)

Wie is deze boosaardige macht, de slang onder de appelboom, de mol in de duurzame bodem? 

Foto DaanHenkens 02Tot gisteren had ik twee hoofdverdachten. Partijen die hoe dan ook een dikke vinger in de pap hebben, maar die zich nooit laten zien als de bodemsector bij elkaar komt om oplossingen te zoeken voor de tanende bodemvruchtbaarheid. Gisteren meldde zich op de Nationale Bodemtop echter ‘een consument’. Omdat hij zich, als hij niet consumeert, verhuurt aan een of andere instantie had hij het niet op z’n naambordje gezet, maar hij kon het nu niet meer ontkennen. De consument biechtte op dat hij, afgezien van zijn idealen, toch een zondaar was voor het winkelschap. Maar het publiek was niet boos, had begrip voor de consument en sprak hem bemoedigend toe. Nee, als ‘de consument’ op zoveel begrip kan rekenen, kan hij de boosdoener toch niet zijn?
Als we de consument ontzien blijft er dus een partij over. Een partij die zich zelden laat zien en zich ook niet kan verdedigen tegen het grove verwijt dat ik hem hier maak. Een partij die onzichtbaar was op de bodemtop, maar waar iedereen wel iets van vond. Een partij die dus wel De Mol móet zijn: de supermarkt.

De supermarkt verstiert verdienmodellen, boort initiatieven de grond in en is meester van de bureaucratie. En heeft nog niet het lef zich te komen toelichten ook…

Maar steevast schitterend in afwezigheid is de supermarkt het ideale gat zonder bodem, waarin alle wijzende vingers, verwijten en frustraties over de beperkte vooruitgang in de bodemkwaliteit een dankbare bestemming vinden. En de supermarkt zegt daar helemaal niets op terug.

Het is de schuld van de supermarkt. Wie zwijgt, stemt toe. Zolang er een zondebok is, gaat de rest vrijuit. Hoe lang kan de bodemwereld nog van zo’n zwijgende zondebok genieten? Supermarkt, je zegt het maar!

 

Daan Henkens

Linkedin

Reageren op deze column kan hier: Facebook