De wereld is 2020 begonnen met een stevige vuurdoop. De bosbranden in Australië worden ook wel “de hel op aarde” genoemd. Toch is niet alles slecht aan de bosbranden. Sterker nog, voor de bodem en de ecologie, is het van levensbelang.(Lisanne Keijzer, 7 januari 2020)

De dode, droge bladeren en takken worden verbrand, waardoor er voedingsstoffen in de bodem terecht komen en de grond vruchtbaar wordt. De bodem is dus heel blij met de branden. De flora in Australië is zo op het natuurlijk voorkomen van de bush fires ingesteld, dat sommige bomen en planten er van afhankelijk zijn. Hun zaden springen open bij de extreme hitte van het vuur en blijven achter in de vruchtbare grond. Zonder vuur geen leven.

Dat de bosbranden momenteel buiten propertie zijn, staat buiten kijf. Maar één van de voornaamste redenen waardoor de vuren voor overlast zorgen is omdat wij mensen niet dezelfde feniks-eigenschappen hebben als de flora Down Under.
We kunnen er wel iets van leren. Dat soms om groei mogelijk te maken, er ook van iets afscheid genomen moet worden. Maar let wel, van nature branden enkel de dorre en dode delen van de plant. Ik hoop dat iedereen zijn “dode delen” uit het vorige decennium kan verbranden en die grondstoffen kan gebruiken om in 2020 verder te groeien dan ooit! 

Lisanne Keijzer (TTE Consultants)

P.S. Wegens omstandigheden was Anton Roeloffzen deze week niet in staat voor de column te zorgen. Daarom is dit een eenmalige een inval-column.

20200107 Lisanne fire heat flame burn

Website

LinkedIn

Reageren op deze column kan hier: Facebook