Na de columns van Anton en Daan over klimaatverandering en droogte werd het deze zomer alleen maar warmer en droger. Na afloop van vakantie 2020 geen verhalen over wat we van andere culturen kunnen leren. Collega’s bleven deze zomer in Nederland en staan niet in de rij bij mijn Nespresso. We werken thuis, doen af en toe een mondkapje op en doen verder of er niet zo veel is veranderd. (Arne Alphenaar, 31 augustus)
Dat klopt: Natuurgebieden verdrogen, bodems verzuren, ecosystemen verdwijnen sneller dan ooit. Het algemeen belang lijkt alleen nog relevant als dat ‘ons’ geen strobreed in de weg legt. Als er gedemonstreerd wordt is het tegen onwelgevallige feiten. Steeds meer mensen kijken naar het milieu als ware het de nieuwe kleren van de keizer (voor wie zich het sprookje niet voor de geest kan halen is er altijd nog Youtube).
De sprookjeswereld is bevolkt met duidelijke, inhalige, domme en ijdele, slechteriken die het uiteindelijk afleggen tegen de onafhankelijke, altruïstische helden van het verhaal. Zij durven als enige te roepen dat de keizer geen kleren aan heeft.
Wij lezers van Bodemnieuws zijn niet dom, inhalig of ijdel. We zijn misschien een beetje moe, we kunnen het ook niet helpen. Als het niet goed gaat ligt dat aan de Omgevingswet, aan het ministerie, de gemeenten, de adviesbureaus. Of liever nog: aan de industrie of aan Trump.
De komende jaren moeten we met elkaar de economie weer op orde brengen. Dat hóéft niet, dat mág niet ten koste te gaan van het milieu. Laten we dus een voorbeeld te nemen aan het kleine jongetje uit het sprookje. Wees eerlijk, wees ambitieus!
Arne Alphenaar (TTE Consultants)
Reageren op deze column kan hier: LinkedIn
