We blijven als bodemonderzoekers altijd alert op nieuwe stoffen en materialen en hun impact op het milieu. Soms komen we jaren laten pas achter de werkelijke impact. Momenteel is er bijvoorbeeld veel aandacht voor plastics in menggranulaat dat in wandelpaden wordt toegepast. De regels voor de hoeveelheid plastic die worden toegestaan in grond, bagger en bouwmaterialen zijn al aangescherpt. Maar is het genoeg? En wat zijn nou de werkelijke risico’s voor mens en milieu? (Ingeborg van Oorschot, 8 maart)

20191129 Column Ingeborg foto

Er wordt al langer de noodklok geluid over het voorkomen van plastics in het milieu en de schade die dat heeft op flora en fauna. We kennen denk ik allemaal wel de foto’s van dolfijnen die vastzitten in kunststof netten of van de plasticsoep op de oceaan. Verschrikkelijke beelden, maar dichter bij huis hebben we ook te maken met plastic vervuiling, alleen kunnen we die moeilijker met het blote oog zien. Het gaat hier om microplastics. Minuscule plasticdeeltjes die bijvoorbeeld bij het wassen van synthetische kleding in het milieu terechtkomen. Elke vijf kilo was van synthetische kleding laat gemiddeld negen miljoen microvezels los die afgevoerd worden met het spoelwater*. Deze micro- en nanoplastics zijn heel lastig weer uit het water en de bodem te verwijderen.

Het was lang onduidelijk of deze materialen ook daadwerkelijke schade kunnen toedienen aan het milieu, maar daar wordt steeds meer over bekend. Daarbij gaat het om de impact van kleine deeltjes plastics op ons lichaam, maar ook om de chemische stoffen die nog via de microplastics aan bijvoorbeeld ons bloed kunnen worden afgegeven. Er wordt in Nederland onder meer onderzoek gedaan naar de negatieve impact die nylon microvezels hebben op ons immuunsysteem en longen. De eerste resultaten zijn niet positief, maar vragen meer onderzoek.**

We moeten met elkaar proberen om te voorkomen dat nog meer microplastics in het milieu en ons lichaam terecht komen. Er wordt al een en ander gedaan om te voorkomen dat plastic in het milieu komt: statiegeld op flessen, en plastic tasjes in de winkels mogen alleen tegen betaling worden meegegeven. Dat helpt al enorm. Zelf ga ik een waszak aanschaffen die microplastics kan afvangen in de was. Zo komt er minder in het water terecht, en hoef ik ook niet meteen mijn fleecetrui naar zolder te verbannen.

Maar wat doen we met die kleine deeltjes die nu al in ons milieu rondzwerven? Biedt de huidige regelgeving en het normenkader voor microplastics in de bodem en het grondwater voldoende bescherming?

 

*bron: www.plasticsoupfoundation.org 
**bron: Microplastics lijken gevaarlijker dan tot nu toe gedacht

20210308 Column Ingeborg

Ingeborg van Oorschot

Doorgrond Advies

LinkedIn

Reageren op deze column kan hier:   LinkedIn