Als je dagelijks met de bodem bezig bent kun je je niet onttrekken aan enige beroepsdeformatie in de persoonlijke sfeer (Josja Veraart, 18 april).
"Walk the talk". Bewust bodemgebruik begint bij jezelf. Dus heb je een bodemvriendelijke tuin, met genoeg groen. Verder liggen er zo min mogelijk tegels. Natuurlijk staat onder elke regenpijp een regenton, zodat het regenwater gered wordt uit het riool en de bodem ervan profiteert. En na de Bewust Bodemgebruik-zomerexcursie van 2012 naar de Vlaamse compostmeesters, heeft iedereen zijn eigen composthoop.
Terwijl de knoppen langzaam om een hoekje kwamen kijken stond afgelopen zondag ineens een man op de stoep. Hij was bezig met een inventarisatie van tuinreservaten in onze gemeente met het oog op een mooie IVN-excursie over een week of twee. Dat was waar. Een tijd geleden had ik enthousiast mijn tuin aangemeld.
'Tuinreservaten is een initiatief van Vroege Vogels. Tuinreservaten zijn groene paradijsjes. Geen kaal terras vol met steen of kunstgras, maar een levendige oase waar mens en dier gelukkiger van worden. Sommige trends in tuinenland staan haaks op de behoefte van de dieren. Bijvoorbeeld als steen, beton en asfalt het winnen het van plantenborder en grasveld. Of als schuttingen de plek innemen van heesterhagen, en groenverzorgers zijn omgeschoold tot stratenmakers. Tuinreservaten wil die trend keren, onder het motto 'Stop het Stenen Tijdperk'!"
Terwijl we door het raam naar de nog veel te kale tuin staarden, mompelde de man verontschuldigend dat de drempel voor tuinreservaten natuurlijk niet zo hoog ligt. In gedachten was onze postzegeltuin stukken bodemvriendelijker, met ruimte voor een konijnenheuvel, een waar gazon, schitterende borders met genoeg bodembedekkers, een bloeiende wijnbesstruik en aardbeien en een heuse perenboom en hazelaar. In werkelijkheid lag de tuin er kaal bij, met de bomen in winterslaap en het grootste deel bedekt met deprimerende verzakte grindtegels, door de vorige bewoners in de jaren 70 neergelegd. Bij regen blijft het water in plassen op de tegels staan, met de zandbak ernaast als onmisbaar ingrediënt om heksensoep te maken.
In mijn achterhoofd hoorde ik Gunter Pauli nog tegen zijn publiek roepen: Vlucht niet in haalbaarheidsstudies, ellenlange analyses en businesscase-ontwikkeling. Nee, starten is starten!
Dus sloopte ik op de eerste zonnige dag van 2013 de laatste tegels uit onze tuin en zorgde voor een echt tuinreservaat waar Vroege Vogels trots op zal zijn. Bij deze activiteit de eerste salamander gered, nog wankel van zijn strijd om het ei te verlaten. Een salamander, in een gewone Goudse achtertuin. Laat nu die excursie maar komen.
Josja Veraart (Initiatief Bewust bodemgebruik en Royal HaskoningDHV)
Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup
