Twee weken geleden las ik in Bodemnieuws een mooie column van Jan Klein Kranenburg over het Jaarbeursplein. Ik neem het stokje weer over van Jan. Ik vond de beschrijvingen van Jan uitermate treffend. Het kunnen kleine dingen zijn die de sfeer bepalen. Ook op een groot plein. De meeste beschrijvingen herkende ik direct. Het obesitaskonijn van Tom Claassen voor de ingang van het obscure kantoor aan de Croeselaan (waar we als Uitvoeringsprogramma gelukkig nog even kunnen zitten) heeft trouwens inmiddels een shawl gekregen (Gerd de Kruif, 26 februari).

Andere beschrijvingen van Jan zijn volstrekt langs me heen gegaan. Zo gaat dat volgens mij altijd. Iedereen heeft zijn eigen referentiekader. Dat bepaalt hoe je kijkt. Jan kijkt met open viFoto_Gerd_de_Kruif3zier en mist volgens mij weinig. De menselijke maat valt daarbij op. Ik kijk misschien ietsje vaker naar boven, omdat ik een vogelliefhebber ben. Ik zie dan bijvoorbeeld tegenwoordig vaak een slechtvalk boven het Jaarbeursplein en boven panikerende duiven cirkelen. Ik wed dat vrijwel niemand in de mensenstroom van en naar het station dit ziet. Deze tot voor kort heel zeldzame vogel is het snelste dier ter wereld. In duikvlucht kan hij tot 350 kilometer per uur gaan. Super spectaculair. Ten minste, dat vind ik. Het is maar net waar je op gericht bent.

U kent vast wel dat filmpje waarbij zes mensen een basketbal overgooien (zoek op "selective attention test"). De kijker wordt gevraagd om te tellen hoe vaak de bal wordt overgegooid. Terwijl je dat geconcentreerd volgt, loopt er iemand in een gorillapak doorheen, die zich zelfs naar de camera richt en op de borst trommelt. Bijna niemand ziet dat. Een prachtig voorbeeld van hoe je dingen ziet en dingen niet ziet. Het is dus maar net waar je op let.

Tel daar nog bij dat we veel meer aandacht hebben voor actuele, korte termijnzaken, voor hypes en de waan van de dag. Waar blijft onze bodem, onze ondergrond dan? Bijna niemand ziet het. We doen er met zijn allen veel aan om onze bodem onder de aandacht te krijgen. Goede films, goede rapporten, goede websites. Dat moeten we blijven doen, misschien nog wel meer of anders. Wat kunnen we nog meer doen om het referentiekader van mensen te veranderen?

Gerd de Kruif (Rijkswaterstaat Leefomgeving)

Website

Linkedin

Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup