Spelen met perspectief vinden we van jongs af spannend. Kruipen onder de tafel. Willen weten hoe de wereld eruitziet op de hoogte van pappa. Bovenin het stapelbed. Gulliver’s travels en Erik of het klein insectenboek zijn interessante verhalen door perspectiefwisselingen. Spiegelen, vergroten, verkleinen, Matroesjka’s, modeltreinbanen, het Droste effect, subbuteo, Madurodam. Het is leuk als we kunnen spelen met perspectief. Goede schilders onderscheiden zich ermee. Goede fotografen onderscheiden zich ermee. Daarvan ken ik er trouwens één, dat is een collega (zie https://www.flickr.com/photos/115540984@N02). Zelfs een thigmofiel – dat woord heb ik net geleerd van Midas Dekkers - speelt met perspectief (Gerd de Kruif, 3 december).
In ons werk is perspectief natuurlijk ook cruciaal. De context waarin we werken is bepalend. We moeten goed kunnen inschatten hoe we ons daarin verhouden en wat we kunnen doen. Waar we invloed op hebben
en waar niet. Wat de invalshoek is. Voor het bodemveld geldt het niet anders. Juist vanuit breder perspectief zie je mogelijkheden en bedreigingen. De Omgevingswet komt op ons af, waarin de regels en bepalingen inzake onze fysieke leefomgeving samen komen. Dit zal grote consequenties hebben. Deels valt het eigen beleidsveld weg. Er moet integraal gewerkt worden. Specifieke kennis en vaardigheden blijven nodig, maar de wijze van inzet hiervan verandert. Ik ga de komende jaren bijdragen aan de succesvolle implementatie van de Omgevingswet. Een ander perspectief en andere mogelijkheden om ambities te bereiken. Ik vergeet de bodem daarbij niet. Dat perspectief heeft mij blijvend geraakt. Misschien kan breder geleerd worden van wat we in bodemland al doen. Misschien kan ik helpen veranderingen in bodemland in de praktijk te brengen. Er blijft verbinding. Wellicht is dat voldoende reden om columns te blijven schrijven. Dan dus vanuit een breder perspectief.
Onlangs is Helmut Schmidt begraven. Daarbij werd een soort gebed uitgesproken, die een mooie leidraad kan zijn van ons werk, gekoppeld aan het perspectief. Het is de kunst om gelaten te aanvaarden wat je niet kunt veranderen, om de moed te hebben om te veranderen wat je kunt veranderen en om de wijsheid te hebben om het onderscheid tussen deze twee te kunnen maken. Dat wens ik ons allen toe!
Gerd de Kruif (Rijkswaterstaat Leefomgeving)
Reageren op deze column kan hier: Linkedingroup
