Ik ben de gelukkige eigenaar/gebruiker van een tuin bij het huis en een volkstuin; daar kweek ik bomen uit zaad en stek. Het biedt de unieke mogelijkheid ook mijn groente-, fruit- en tuinafval apart te houden en te benutten als meststof en bodemverbeteraar. Veel tuinafval, takjes, resten van afgestorven planten en onkruid breng ik direct weer op de bodem nadat het is klein geknipt, en het bodemleven zorgt voor de rest. Een deel van dit afval gaat in een van de twee compostvaten op de volkstuin, samen met mijn fruit- en groentenafval en wordt hierin binnen circa 3 maanden omgezet in vruchtbare compost. Het houdt de bodemvruchtbaarheid en het humusgehalte de bodem op peil en er wordt ook CO2 vastgelegd. (Anton Roeloffzen, 18 januari)

foto Anton 2008Op het volkstuincomplex hebben we een "milieupark", waar alle tuinders op het complex hun afval kunnen inleveren, maar wel netjes gescheiden natuurlijk: glas, overtollige stenen/tegels, metaalafval, groenafval en restafval. Voor mij een unieke mogelijkheid de restafvalfractie thuis nog verder te realiseren. Immers ook het metaalafval krijgt een nuttige bestemming via de volkstuinvereniging want het brengt geld op. Omdat Rotterdam sinds kort de mogelijkheid biedt behalve glas en chemisch afval, ook papier, plastic en groenafval gescheiden in te leveren - ik heb nu een groene, blauwe en zwarte container bij het huis - is de hoeveelheid restafval in de zwarte container inmiddels nihil. Goed geregeld dus, zou je zeggen.

Maar helaas, bij de meeste volkstuinders leeft de circulaire economie nog maar in beperkte mate. Weliswaar wordt erop gelet dat ze alles gescheiden inleveren, dat wil niet zeggen dat de afvalberg minder wordt. Vooral de groencontainer is veel te snel vol omdat alle snoei- en groenresten de container in gaan en maar enkele tuinders zelf compost maken. Met het groenafval verdwijnt er ook veel grond in de groencontainer. Iedere af te voeren container kost de vereniging veel geld, ook al wordt dit afval alsnog bij een verwerker gecomposteerd. En de rekening komt uiteindelijk bij alle volkstuinders terecht.

Bovendien moet er voorjaar op verzoek van de tuinders weer mest en teelaarde worden gekocht. Immers, voor een groentetuin is jaarlijkse bemesting broodnodig en de grond, die met het groenafval wordt afgevoerd, moet ook weer worden aangevuld. En daarmee loopt de rekening nog verder op. Intussen staan er tientallen compostvaten werkeloos te wachten op gebruikers, vaten die de vereniging ooit gekregen heeft van de gemeente.

Dit voorjaar ga ik een compostcursus geven op ons complex, maar de animo is vooralsnog gering, ondanks dat zelfcompostering kosten bespaart voor iedereen. Er is nog flink wat "reclame" nodig om de belangstelling voor de cursus op peil te krijgen.

Nu zijn volkstuinders niet de enige, die weinig op hebben met de circulaire economie. De gemiddelde Nederlander lijkt er ook weinig mee te hebben, evenals onze regering als we kijken naar de milieuambities van dit kabinet. Die doet alleen wat van Europa moet en zelfs dan is het nog maar de vraag of dat gaat worden waargemaakt. Slecht voorbeeld doet hier slecht volgen. Een gewetensvraag doemt op: doen we het als bodemsaneerders beter, in ons werk en thuis?

Anton Roeloffzen
DCMR Milieudienst Rijnmond

Website

Reageren op deze column kan hier: LinkedinGroup