Nog niet eens zo heel lang geleden begonnen alle presentaties over het bodembeleid van Nederland met “Lekkerkerk”. Daarna vertelde de spreker (het was zelden een ‘-ster’) trots dat Lekkerkerk dé reden was om “bodem” te gaan studeren. Trots heeft plaatsgemaakt voor weemoed. Veel gedreven enthousiastelingen werden vastgeroeste specialisten (vrij naar Daan Henkes, bodemnieuws 11 april1). De opkomst en ondergang van het keizerrijk bodem2. (Arne Alphenaar, 18 april)


arneDe gedreven enthousiastelingen hebben in 40 jaar gigantische stappen gezet. Van multifunctioneel via “Robuust Saneren” naar gebiedsgericht grondwaterbeheer en het functiegericht benaderen van de ondergrond. Als nieuwe spelers in het ruimtelijk domein moesten ze een relatie leggen met de gevestigde sectoren. Het feit dat de bodemsector aan de wieg heeft gestaan van de integrale, gebiedsgerichte en functionele benadering van de omgeving is iets om trots op te zijn. De prijs van dat succes valt veel bodemprofessionals zwaar. Na jaren aan een integrale, gebiedsgerichte benadering van de ruimte te hebben gesleurd raken ze hun voortrekkersrol én hun autonomie kwijt. De oude ambassadeurs voor integraal werken lijken zich terug te trekken in hun eigen integrale onderwereld.


We hebben onszelf en de buitenwereld overtuigd dat we klaar zijn met bodem, maar we zijn terug bij af, terug bij de essentie. Kennis van chemie, archeologie, biologie, geologie, hydrologie en civiele techniek is meer dan ooit belangrijk bij de energietransitie, bij klimaatadaptatie en bij de realisatie van de circulaire economie. Een nieuwe generatie deskundigen moet een integrale wereld opbouwen op de fundamenten van keizerrijk bodem. Nerds zullen zich verdiepen in de finesses van de ondergrond, generalisten zullen de waarde van de ondergrond inzichtelijk maken, met tools waar wij geen weet van hebben. Het zou mooi zijn als over 20 jaar de spreeksters en sprekers hun praatjes over klimaat, energie of circulariteit starten met te vertellen dat ze aan het begin van hun studie geïnspireerd werden door de gedreven enthousiastelingen die bleven hameren op de enorme kansen die de ondergrond biedt. Laten beginnen de kennis van de ondergrond toegankelijk te maken door te investeren in een kennisinfrastructuur. We mogen het fundament van ‘ons’ keizerrijk niet verloren laten gaan.

 

Arne Alphenaar (TTE Consultants)

Website

LinkedIn

Reageren op deze column kan hier: Facebook

 

 

Ik wilde eindelijk een ander thema kiezen voor mijn column maar kon de uitdaging van Daan niet weerstaan.
Toen de sprekers (waaronder ondergetekende) aan hun studie begonnen lagen de strips van keizerrijk Trigië bij de free record shop in de winkel.

Arne trigieArne trigie 2