Dit zal mijn laatste column zijn voor Bodemnieuws. Over ruim een jaar ga ik met pensioen en stop ik bij Stantec en dus ook bij de VKB. Vooruitlopend daarop ga ik per 1 mei alvast minder werken omdat je nu eenmaal ook moet wennen aan het hebben van veel vrije tijd. Omdat ik dan minder tijd heb draag ik alvast het schrijven van deze column over naar mijn collega-bestuurslid van de VKB Bram van der Pas. Het is ook een mooi moment om te stoppen, het is tenslotte mijn 25e column. Ik wens Bram veel succes en inspiratie toe. (Peter van Mullekom, 14 april)
- Gegevens
Vorig jaar schreef ik hier over mijn carnavalsweekend dat ik met het feestelijke rapport ‘Systeemfalen in het leefomgevingsbeleid’ van de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur had doorgebracht. U ziet, ik vier een eigenaardig soort feestjes, dus er ligt al een mooie fles uit de kelder koud voor als komende week het langverwachte vervolg ‘Falen en opstaan’ wordt uitgebracht. Vandaag neem ik u mee op cruise door mijn fascinatie voor dit feestelijke falen. (Daan Henkens, 12 mei)
- Gegevens
Als inwoner van Rotterdam aan de uiterste stadsgrens direct tegen de buurgemeente Capelle aan den IJssel, ben ik nauw betrokken bij deze gemeente. Niet alleen ligt het Schollebos, een mooi parkbos midden in Capelle, maar 5 minuten lopen van mijn huis vandaan, ook wordt de helft van de Antes kliniek, direct aan de overzijde van de Nieuwerkerksetocht en daarmee dicht bij mijn woning, gesloopt ten behoeve van woningbouw. Voor de direct aan dit plangebied grenzende bewoners, niet alleen in Capelle maar ook in Rotterdam, is er een groot belang. (Anton Roeloffzen, 6 mei)
 |
 |
 |
- Gegevens
Tijdens het congres BodemBreed blikte ik terug op een halve eeuw bodemsanering, op verzoek van JongBodem. Op 15 mei 2025 ga ik dat uitgebreider doen op het congres ‘De bodemkwaliteit van Nederland’ georganiseerd door Eurecom. Ik heb twee redenen om uit te gaan van een halve eeuw bodemsanering. De Hoge Raad oordeelde dat bedrijven vanaf 1975 moesten beseffen dat zij goed voor de bodem moeten zorgen. En in hetzelfde jaar studeerde een eerste lichting af in het vak Kennis van de bodemverontreiniging. (Theo Edelman, 28 april)
- Gegevens
Ik verstop nu al jaren eieren. Lang voordat het heidense feest werd ingelijfd bij de wederopstanding van Jezus, was ik al bezig om de vruchtbaarheidssymbolen te verbergen op de moeilijkste verstopplekken die ik kon vinden.
En als zo’n kippenei dan niet gevonden werd, geen probleem! Dan nam de natuur het over, en gingen de voedingsstoffen van het ei terug de grond in. (Paashaas, 21 april)
- Column Ingeborg: De kenniseconomie verschraalt
- Column Theo: Gezonde bodem een sprookje?
- Column Arne: Een column in een vakblad
- Column Daan: Tijd voor minder feiten
- Column Anton: Bodemproblemen in een jonge stad
- Column Theo: Eerherstel voor de regenworm
- Column Bert - Topje van de PFAS-berg
- Column Peter: Het Programma Versterking Bodemstelsel, van gebrek aan vertrouwen naar goede samenwerking
- Column Ingeborg: Onze maakbare wereld
- Column Theo: Over glasschuim, natte honden en frikandellen
- Column Daan: Papier is geduldig
- Column Arne: Blue Monday
- Column Anton: PFAS niet gevaarlijk?
- Column Theo: Bodem van het jaar 2025
- Column Bert: Klasse landbouw/natuur is zooooo 2024!
- Column Peter: Het Programma Versterking Bodemstelsel, van valse start naar gemiste kansen
- Column Ingeborg: Wat rijm met databeheer?
- Column Theo: Palet van de Aarde
- Column Arne: Gewoon doen.
- Column Daan: Graven naar waarde(n)
Column Daan: Voor de voet weg
Vorig jaar schreef ik hier over mijn carnavalsweekend dat ik met het feestelijke rapport ‘Systeemfalen in het leefomgevingsbeleid’ van de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur had doorgebracht. U ziet, ik vier een eigenaardig soort feestjes, dus er ligt al een mooie fles uit de kelder koud voor als komende week het langverwachte vervolg ‘Falen en opstaan’ wordt uitgebracht. Vandaag neem ik u mee op cruise door mijn fascinatie voor dit feestelijke falen. (Daan Henkens, 12 mei)
Aanmelden
