Ik verstop nu al jaren eieren. Lang voordat het heidense feest werd ingelijfd bij de wederopstanding van Jezus, was ik al bezig om de vruchtbaarheidssymbolen te verbergen op de moeilijkste verstopplekken die ik kon vinden.
En als zo’n kippenei dan niet gevonden werd, geen probleem! Dan nam de natuur het over, en gingen de voedingsstoffen van het ei terug de grond in. (Paashaas, 21 april)
Maar dat kan natuurlijk niet meer tegenwoordig. Ik wil niet verantwoordelijk zijn voor een PFAS verontreiniging door mijn kippeneieren. (En ik zou over kunnen gaan op niet-hobby kippeneieren, maar ik was juist voor de diervriendelijke optie gegaan). Ik kan me geen Zorgplicht-sanering veroorloven, ik doe dit ook allemaal vrijwillig!
Sommige huishoudens hebben liever dat ik chocolade-eieren verstop. Maar heb je daar de prijzen van gezien de laatste tijd? Door klimaatverandering is de cacaoprijs omhoog geschoten, en voor die prijzen worden er nog steeds cacaoboeren uitgebuit en kinderen verplicht tot arbeid.
Maar als ik dan geen eieren verstop, wat dan wel? Welke andere vruchtbaarheidssymbolen zijn nog ethisch verantwoord?
De granaatappel met haar vele zaden moet ik helemaal uit Israël of Zuid-Afrika halen. De ecologische voetafdruk daarvan is groter dan welke konijnenpoot dan ook (en geeft juist ongeluk).
Of lelies dan, die zo gevoelig zijn voor ziektes dat al het bodemleven wordt vermoord met gewasbeschermingsmiddelen. Weet je wie er ook in de bodem leeft? Mijn naaste familie, konijnen! (Als haas weet ik beter en blijf ik liever bovengronds).
Nee, er blijft weinig over voor mij als Paashaas om te verstoppen, wat ook nog leuk genoeg is voor kinderen om te zoeken. Wellicht is nog het beste idee om gekleurde stenen te verstoppen, zodat de natuur er in elk geval het minste de dupe van wordt, mits we natuurlijke kleurstoffen gebruiken. Moet je alleen even uitkijken als je er een hap van wil nemen.
Vrolijk Pasen!
De Paashaas
(Illustratie van ChatGPT en HappyStones van Pinterest)
