Daan constateert in zijn column van 13 maart dat het rapport “Oppervlaktewaterbeheer in relatie tot grondwaterbeheer” interessante aanbevelingen bevat voor een efficiënter grondwaterbeheer. Het rapport had door mijn toenmalige docenten aan de landbouwuniversiteit geschreven kunnen worden (ik heb het nagekeken, maar dat is niet zo), begin jaren ’80 ging het bij ‘cultuurtechniek’ en ‘bodemnatuurkunde’ al over de beperkte maakbaarheid van het bodem- en grondwatersysteem. Zelf vond ik het nog steeds actuele ‘dilution is not the solution to pollution’ (Frans de Haan, bodemscheikunde) destijds interessanter. (Arne Alphenaar, 20 maart)
Decennia later wordt de ‘bodem en water sturend’ brief van minister Harbers en staatssecretaris Heijnen vanuit ons werkveld gematigd enthousiast ontvangen. Gematigd, want, het is an sich een goede analyse. Maar is het niet wat ambitieus in de combinatie met de opgaven op het gebied van energie, huisvesting, circulaire economie? Ook de uitvoering is toch nog wat weinig concreet.
Dat weinig concreet mogen we ons zelf als bodemprofessionals aanrekenen. De oplossingen die we de afgelopen 40 jaar hebben verzonnen zijn zonder protest onder aan een stapel in een la of een boekenkast beland. Wat niet weet, wat nu niet bezeert. En konden al die vervelende hobbeltjes rond energie, bodemchemie, grondwaterkwaliteit en waterveiligheid in 40 jaar uitgroeien tot een schier onneembare berg maatschappelijke opgaven.
40 jaar vooruitschuiven maakt dat we nu moeten kiezen tussen boeren en natuur, moeten vechten tegen windmolens of kernenergie. Je kunt boeren niet kwalijk nemen dat ze willen blijven boeren, je kunt mensen niet kwalijk nemen dat ze blijven vliegen. Ze kiezen hooguit wat gemakzuchtig voor de makkelijkste weg. Wegen en geitenpaadjes die al 40 jaar door politici en bestuurders zijn uitgezet uit onwil of onkunde om keuzes te maken lastige boodschappen helder te brengen.
Als de winst van BBB één ding duidelijk maakt is dat er behoefte is aan keuzes en aan het duidelijk beschrijven wat de consequenties van die keuzes zijn. Om in landbouwtermen te blijven: de tijd van geiten pappen en kolen nathouden is voorbij.
Arne Alphenaar (TTE Consultants)
Reageren op deze column kan hier: LinkedIn
