Toen begin afgelopen januari de renovatie van mijn straat begon, voltrok zich een kleine “milieuramp”. Ondanks de toezegging van de gemeente ons bosplantsoen, dat we als bewoners in eigen beheer hebben, ongemoeid te laten, werd met graafmachines de helft van de struiken eruit gerukt, de bosflora kapot gereden en de bodem dicht gewalst. Enkele weken later werd een laag vette kleigrond aangebracht, opnieuw met graafmachines de grond verder verdicht door de opslag van rioolbuizen en andere materialen. (Anton Roeloffzen, 26 juni)
De mooie bosgrond, die in 20 jaar was ontstaan, werd zo in korte tijd vernietigd en nadat de straatrenovatie was voltooid, restte begin april een kale verdichte bodem tussen de grote rode elzenlangs de straat. We kregen weliswaar een budget voor de aankoop van nieuwe struiken, maar daarmee is de oude situatie nog niet terug.
Begin mei hebben we struiken en ook bosplanten geplant op de kale verdichte grond. Omdat het in mei nog veel regende, sloeg de aanplant goed aan. Maar ook allerlei pionierkruiden, “onkruiden” als Melde, Perzikkruid, Raapzaad, Klaver, Kamille, Brandnetels en grassen groeiden als kool, ondanks de schaduwwerking van de grote elzenbomen, die toen al in blad stonden. We hebben de pionierkruiden laten groeien om de bodembiologie weer op gang te brengen.
Toen kwam de droge junimaand en moest de nieuwe aanplant wekelijks worden begoten om deze in leven te houden. En dat helpt niet mee bij de ontwikkeling van een gezonde bosbodem. De groei van onkruiden op de kale grond blijft essentieel voor het herstelproces. Alleen rond de nieuw aangeplante struiken en bosplanten verwijderen we daarom de pionierkruiden en grassen, zodat ondanks de droogte de bodemontwikkeling zoveel mogelijk kan doorgaan. Het levert nu een vrolijk beeld op van bloeiende kamilleplanten.
Het zal nog de nodige jaren gaan duren voor er weer een gezonde bosbodem is ontstaan. Cruciaal hierbij is al het blad, dat in de herfst van de grote Rode elzenboden op straat valt, te strooien op de bodem tussen de nieuwe aanplant. Het bodemleven wordt hierdoor sterk gestimuleerd en zal vanuit de niet aangetaste delen van het bosplantsoen de verdichte grond weer koloniseren en omwerken tot de rulle humusrijke bosbodem van weleer. De groei van de bosplanten zal een stimulans krijgen en de pionierkruiden gaan dan geleidelijk verdwijnen.
Ondanks de droogte houdt de nieuwe aanplant zich goed. De natte meimaand heeft zijn heilzame werk toch gedaan en het van tijd tot tijd water geven houdt de wortel en bladontwikkeling van de struiken en kruiden gaande. Natuurlijk krijgt alleen de nieuwe aanplant water; de wilde pionierkruiden redden zichzelf wel. Nu nog zien of de hortensia’s, die mijn buren zo mooi vinden en hebben aangeplant ondanks mijn negatieve advies, het ook gaan halen in de komende jaren. Deze hebben vochtige grond nodig, maar dat is er in een droge zomer niet met die grote Rode elzenbomen boven zich. De tijd gaat het leren, maar er zal zich zeker weer een mooi bosplantsoen ontwikkelen.
Totdat over ruim 20 jaar weer de volgende straatrenovatie nodig is?
Anton Roeloffzen
Reageren op deze column kan hier: LinkedIn
