Het is druk. Ik hoor het overal waar ik kom, en merk het aan mijn eigen agenda. De voorbereidingen op de Omgevingswet zijn nog niet klaar, en de tijd begint te dringen. Hoe meer je je erin verdiept, hoe meer praktische vragen er opduiken die opgelost moeten worden. Mijn hoofd is vol. Daarom was dit weekend hoog tijd voor een adempauze en ben ik even terug in de tijd gesprongen. (Ingeborg van Oorschot, 30 oktober)
Dit weekend bracht ik een bezoek aan de steengroeve in Winterswijk. Een uitstapje terug in de tijd, want al heel lang had ik samen met twee vriendinnen uit mijn studententijd gepland om hierheen te gaan. Dat plannen duurde beschamend lang, maar het plan was gelukkig niet zo oud als de fossielen die in de steengroeve te vinden zijn: tekenen van leven van zo’n 240 miljoen jaar geleden. En per toeval nam een oude bekende van mijn studie ook deel aan de excursie, het voelde even als een teletijdmachine van professor Barabas.
Wie nog niet is geweest, raad ik zeker aan om de steengroeve een keer te bezoeken. Al is het maar voor het enthousiasme waarmee de gidsen ons vertellen over de historie van de ontdekking en winning van de Muschelkalk, het bijzonder landschap en de culturele historie van Winterswijk of de biologische bijzonderheden zoals de Oehoe (helaas niet gezien) en rugstreeppad (een kleintje kruiste ons pad).
Bijzonder leuk om te merken hoe divers de groep van bezoekers was, wat hen ertoe bracht een bezoek te brengen aan de steengroeve, en hoe allen toch geïnteresseerd zijn in de bodem onder onze voeten. Het zoeken naar pyriet was een mooie kers op de taart, zeker om te zien hoe de jongste deelnemer enthousiast bleef zoeken tot het laatste moment. Een nieuwe geoloog of bodemkundige in de dop? Ik mag het hopen.
Het was voor mij voor het eerst in heel lange tijd dat ik een geologische excursie ondernam, en ik moet bekennen dat er veel is weggezakt. Alweer bijna 25 jaar in het wereldje van bodemverontreiniging en databeheer weet ik nog wel de basis van mijn propedeuse jaar Geologie, maar veel details ben ik kwijt. Niet erg, want er is een hoop andere kennis voor in de plaats gekomen.
Zo zal het ook wel gaan met de Omgevingswet. Veel nieuwe kennis om op te doen, en oude kennis om te vergeten. We bevinden ons op een kantelpunt in de ‘geologische’ tijdschaal. Termen zoals ‘geval van bodemverontreiniging’ zullen zich langzaam nestelen in het neerslaand sediment van de Wbb, om over tientallen jaren gevonden te worden als fossielen wellicht? Of om op te lossen en neer te slaan als nieuwe kristallen in de nieuwe terminologie van ‘milieubelastende activiteiten’ in de Omgevingswet? De tijd zal het leren.
Ingeborg van Oorschot
Reageren op deze column kan hier: LinkedIn
